3 Aralık 2010 Cuma

İstanbul Kim Mi? - 1

Nuriye var bizim, kocası Kemal. Hikaye onlardan ibaret aslında. Anlatayım efendim..

İstanbul

Hmm.. Hangisini anlatarak başlayayım..
Nuriye'yi seçtim...

Nuriye BAĞ, ılımlı kadın, 22 yaşında, hayatının baharında evlendi. Kızlık soyadı SAF. Üniversite mezunu, Bankacı. İngilizcesi var. Aslında iyi bir insan. Evlenmeden önce tabi.

Evlenmeden önce Nuriye gül gibi kızdı. Güler yüzlü, sempatik, yardımsever, canayakın. Ona baktığınızda 22 yaşında derdiniz. Arkadaşları vardı evlenmeden önce, sürekli gezip tozduğu, dost diyebileceği, herşeyi konuştukları arkadaşları vardı. Akrabaları ile arası iyiydi. O herkesi arar, hal hatır sorardı. Herkes severdi onu. İyi insan derlerdi. Arkasından iyi konuşurlar, ondan bahsederken yüzlerinde masumiyet ifadesi olurdu hep. Nuriye akıllı kızdı. Üniversite okudu. Mezun olur olmaz işe başladı. Para kazanmaya, kendi ayakları üzerinde durmaya, kendine yetmeye başladı. Artık hem çok seviliyor, hem de çok sayılıyordu Nuriye. Onun gibi insan az bulunurdu Türkiye'de. Adam gibi adam denilebilecek nadir insanlardandı Nuriye.

Evlendi...

Kemal'le...

Şimdi 26 yaşında, 4 sene oldu evleneli. Çok severek evlendi. Okulda tanıştı Kemal'le. İlk görüşte aşık oldu. "Evet aradığım bu işte" dedi. Çok sevdi, hala da sevdiğini iddia ediyor bana. "Hala seviyorum galiba" diyor. Ama acısı yüzünde. Yüzü eskidi, yüzü asıldı. Daha derinlere inemiyordu. Anlatamıyordu hiçbirşeyi, eskiden yapabildiği gibi. Anlamıyordu kimse onu, en azından o öyle zannediyordu, bilmiyordu ki milyonlarca insan onun çektiğini çekiyor...
Nuriye aramaz oldu kimseyi. Vakti yok. Çok çalışıyor. Tam vakit bulacak, hop, Kemal devreye giriyor. Hiç boş vakti kalmıyor Nuriye'min. İşten çıkıyor, Kemal'le uğraşıyor. İşte başı ağrıyor, eşte başı ağrıyor. Sürekli gürültü yapıyor Kemal, ne dediğini bile anlamıyor Nuriye, "Yeter tamam" diyor, susmuyor. Kemal, dilsiz. Ama ses çıkarabiliyor. Ağlıyor, haykırıyor, sinirleniyor, öksürüyor, duyuyorsun. Nuriye'de duyuyor. Sabah erkenden kalkıyor Nuriye, o zaman çok seviyor Kemal'li. Öyle masum, öyle güzel ki. Uyanmaya görsün... Bağımlısı oldu evliliğin, Kemal'e bağlandı. Onu çok seviyor. En azından öyle zannediyor. Ama içten içe boşanmak istiyor, dile de getiriyor bazen. Ama olmuyor. Hep bir engel çıkıyor karşısına. Karşısına bazen Kemal çıkıyor. Kemal! Bir bilseniz Kemal'i... Neler çektiriyor Nuriye'me. Ne eziyetler ediyor. Sağır dilsiz bir adam. Lanet olsun böyle sevdaya, böyle aşka. Lanet olsun Kemal... Acımasız Kemal...

Kim bu Kemal...

İstanbul

Üniversitede tanıştılar... Ama öncesi var...

Yarın da Kemal...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ara